Stanisław Wojciechowski – Prezydent z SGH

Szkoła Główna Handlowa w Warszawie miała wśród pracowników wielu ministrów, premierów, senatorów i posłów. Prezydent był jeden. Stanisław Wojciechowski, wykładowca ówczesnej Wyższej Szkoły Handlowej, został wybrany przez Zgromadzenie Narodowe dokładnie sto lat temu, 20 grudnia 1922 roku. Ponieważ wybór miał miejsce w trakcie semestru, Wojciechowski już jako urzędujący prezydent, dokończył jeszcze swoje zajęcia.  

W 2022 r. SGH zainaugurowała obchody setnej rocznicy objęcia urzędu prezydenta RP przez Stanisława Wojciechowskiego.

Obchody rocznicowe

19 grudnia | relacja

22 grudnia | relacja

Obraz przedstawia dużą część muralu na ścienia budynku

Zdjęcie przedstawia górną część muralu zlokalizowanego przy ul. Madalińskiego 6/8 w Warszawie (na ścianie budynku SGH).

Autorem muralu jest Tytus Brzozowski, znany architekt, malarz i twórca murali związanych z Warszawą. Istotnym aspektem tworzenia tego muralu były kwestie ochrony środowiska, dlatego też dzieło zostało wykonane z użyciem tzw. farb antysmogowych, redukujących ilość szkodliwych tlenków azotu o ok. 0,4g w ciągu doby na 1m kw. pomalowanej powierzchni, co odpowiada jednemu dojrzałemu drzewu. 

Podsumowanie obchodów

Biogram Stanisława Wojciechowskiego

Stanisław Wojciechowski urodził się 15 marca 1869 r. w Kaliszu. W 1888 r. podjął studia na Uniwersytecie Warszawskim. W tym czasie działał w studenckiej konspiracji. W 1892 r. był zmuszony opuścić Warszawę. Wyjechał do Zurychu, a następnie Paryża i Londynu. Na emigracji współtworzył Polską Partię Socjalistyczną, drukował „bibułę”, dostarczał do kraju broń i maszyny drukarskie.

W 1906 r. powrócił do Warszawy i zajął się organizacją polskiej spółdzielczości. W styczniu 1919 r. został mianowany ministrem spraw wewnętrznych, uczestniczył w pracach nad projektem konstytucji. Jednocześnie zaczął wykładać w Wyższej Szkole Handlowej (późniejszej SGH). Uczył w niej do końca 1939 r. Po zamordowaniu prezydenta Gabriela Narutowicza 20 grudnia 1922 r. został wybrany przez Zgromadzenie Narodowe na Prezydenta RP. W 1924 r. we Lwowie miał miejsce nieudany zamach na prezydenta Wojciechowskiego. 14 maja 1926 r., w rezultacie tzw. zamachu majowego Stanisław Wojciechowski zrezygnował ze stanowiska.

Przebywając na politycznej emeryturze, Wojciechowski powrócił do pracy naukowej i dydaktycznej. Mieszkał w domu przy ul. Langiewicza 15, który został umyślnie podpalony przez Niemców podczas powstania warszawskiego. Wraz z żoną i tysiącami warszawiaków przeszedł przez obóz w Pruszkowie, a następnie osiadł w Gołąbkach, gdzie zmarł niemal całkowicie zapomniany 9 kwietnia 1953 r. Pochowano go na Powązkach.

Więcej o Stanisławie Wojciechowskim

Jak powstawała tablica ku czci Stanisława Wojciechowskiego?