Michael Robert Kremer

Kremer urodził się w żydowskiej rodzinie; syn Eugene i Sara Lillian (z domu Kimmel) Kremer. Jego ojciec był synem żydowskich imigrantów do USA z Austrii-Polski. Jego matka była profesorem literatury angielskiej, specjalizowała się w amerykańskiej literaturze żydowskiej i holokaustowej. Jej rodzice byli żydowskimi imigrantami do USA z Polski. 
Ukończył Harvard University (doktorat z ekonomii w 1992 r.). Był doktorem habilitowanym w Massachusetts Institute of Technology w latach 1992–1993, profesorem wizytującym na University of Chicago wiosną 1993 r., a profesorem MIT w latach 1993–1999. Od 1999 r. jest profesorem na Harvardzie.

Kremer skoncentrował swoje badania na zmniejszaniu ubóstwa, często w związku z ekonomią edukacji i ekonomią zdrowia. Współpracując z Abhijit Vinayak Banerjee i Esther Duflo, pomógł ustalić skuteczność randomizowanych kontrolowanych badań w celu przetestowania proponowanych środków walki z ubóstwem. Opisując wczesne wykorzystanie pionierskich metod eksperymentalnych przez Kremera, Duflo powiedziała, że Kremer „był tam od samego początku i podejmował ogromne ryzyko… On jest wizjonerem.” Jest członkiem American Academy of Arts and Sciences, stypendystą MacArthur Fellowship (1997) i stypendium Wydziału Prezydenckiego i został nazwany Young Global Leader przez World Economic Forum. Jest partnerem naukowym w Innovations for Poverty Action, stoczni badawczej z New Haven w Connecticut, zajmującej się tworzeniem i oceną rozwiązań problemów rozwoju społecznego i międzynarodowego. Kremer jest członkiem międzynarodowego stowarzyszenia Giving What We Can, które promuje walkę z ubóstwem. Jest założycielem i prezesem WorldTeach, organizacji z Harvardu, która zatrudnia studentów i absolwentów szkół wyższych jako nauczycieli-wolontariuszy na letnich i rocznych programach w krajach rozwijających się na całym świecie. Jest również współzałożycielem Precision Agriculture for Development (PAD), organizacji non-profit, która wykorzystuje globalny rozwój telefonu komórkowego w celu świadczenia usług doradztwa rolniczego na małą skalę na dużą skalę.

Kremer rozpoczął zaawansowane zaangażowanie rynkowe, które koncentruje się na tworzeniu mechanizmów motywacyjnych zachęcających do opracowywania szczepionek do stosowania w krajach rozwijających się oraz wykorzystaniu randomizowanych badań w celu oceny interwencji w naukach społecznych. 

Stworzył znaną teorię ekonomiczną dotyczącą komplementarności umiejętności zwaną Teorią Rozwoju Gospodarczego Kremera. 

W 2000 r. Kremer wraz z Charlesem Morcomem opublikowali badanie zalecające, by rządy zwalczały kłusownictwo słoni poprzez gromadzenie kości słoniowej i aby mogły proaktywnie zalać rynek, jeśli populacja słoni nadmiernie spadnie.
Kremer poprowadził panel dotyczący reformy systemów edukacji podczas Tygodnia Wzrostu Międzynarodowego Centrum Wzrostu 2010.

Prywatnie jest mężem Rachel Glennerster.