Dyktando SGH 2022
Zapraszamy do udziału w 3. edycji konkursu ortograficznego „Dyktando SGH 2022” organizowanego przez Szkołę Główną Handlową w Warszawie oraz Fundację Języka Polskiego. „Dyktando SGH 2022” odbędzie się 10 maja 2022 r. o godz. 11.00 w Auli Głównej.
Nasi goście
Profesor Radosław Pawelec
Autorem dyktanda jest profesor Radosław Pawelec, kierownik Katedry Języka Mediów na Uniwersytecie Warszawskim, autor m.in. Dyktanda Urzędowego i ubiegłorocznego Dyktanda SGH, organizator akcji „Prawniczy mistrz ortografii”.
Doktor Magdalena Wanot-Miśtura
Dr Magdalena Wanot-Miśtura, prezes Fundacji Języka Polskiego, jest absolwentką Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie i Uniwersytetu Warszawskiego, pracuje w Instytucie Języka Polskiego UW. Jest autorką prac z zakresu słowotwórstwa i poprawnej polszczyzny. Pomysłodawczyni i współorganizator Dyktanda SGH.
Paulina Mikuła
Absolwentka filologii polskiej na UW, vlogerka, konferansjerka. Od 8 lat prowadzi językowy kanał w serwisie YouTube pt. „Mówiąc Inaczej”, który jest najpopularniejszym w Polsce vlogiem o tej tematyce. W latach 2012–2015 pełniła funkcję managera youtuberów, pracując w sieciach partnerskich. Dzięki temu bardzo dobrze poznała mechanizmy serwisu YouTube oraz poszerzyła swoją wiedzę z zakresu produkcji materiałów wideo, marketingu i PR-u. W kwietniu 2016 roku ukazała się jej pierwsza książka poświęcona zagadnieniom językowym pod tytułem „Mówiąc Inaczej”. Jesienią 2020 wydała „LiteraTOURę”, czyli zbiór 150 felietonów na temat polskich książek.
Uczestnictwo
W konkursie mogą wziąć udział członkowie społeczności naszej uczelni: studenci, doktoranci, pracownicy, absolwenci, słuchacze Uniwersytetu Trzeciego Wieku SGH oraz przedstawiciele przedsiębiorstw wchodzących w skład Klubu Partnerów SGH.
Warunkiem przystąpienia do konkursu jest wypełnienie formularza rejestracyjnego w dniach od 13 kwietnia do 4 maja 2022 r.
Organizatorzy gwarantują udział w konkursie 100 osobom, które jako pierwsze wypełnią formularz rejestracyjny.
Do konkursu nie mogą przystąpić studenci oraz absolwenci filologii polskiej z tytułem magistra bądź licencjata ani pracownicy naukowi z tego zakresu. W konkursie nie mogą także uczestniczyć zwycięzcy (trzech pierwszych miejsc) którejkolwiek edycji Ogólnopolskiego Konkursu Ortograficznego „Dyktando” oraz zwycięzcy (zdobywcy trzech pierwszych miejsc) konkursu ortograficznego „Dyktando SGH 2019”.
Jury
Nad przebiegiem konkursu czuwa jury pod przewodnictwem dr Magdaleny Wanot-Miśtury, prezes zarządu Fundacji Języka Polskiego, pracownika Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego.
Nagrody
Na najlepszych czekają atrakcyjne nagrody, m.in. czytnik e-booków Kindle, bluzy SGH, gry Monopoly, książki i inne.
Program wydarzenia
9.30–10.45 – rejestracja
11.00–11.10 – powitanie gości i uczestników
11.10-11.20 – przedstawienie zasad dyktanda
11.20-12.00 – dyktando
12.00–13.15 – otwarty wykład Pauliny Mikuły
13.15–14.00 – przerwa na kawę
14.00–14.20 – ogłoszenie wyników i wręczenie nagród
- Dyktando SGH 2019
-
9 maja odbyła się II edycji konkursu ortograficznego „Dyktando SGH 2019” organizowanego przez Szkołę Główną Handlową w Warszawie oraz Fundację Języka Polskiego. Partnerem dyktanda było Wydawnictwo Naukowe PWN.
Tekst dyktanda
Życie, sprawy i wędrówki Bolesława Miklaszewskiego – niepokornego ucznia socjalisty, pierwszego rektora SGH, przedwojennego senatora i ministra oświaty
Bolesław Miklaszewski urodził się 9 maja 1871 roku we wsi Ocieść w powiecie radomskim. Jego rodzice, Kazimierz i Ewelina z Kiedrzyńskich, należeli do zubożałej po powstaniu styczniowym szlachty i przenosili się z miejsca na miejsce w poszukiwaniu źródeł utrzymania. W 1881 roku, będąc już półsierotą, rozpoczął naukę w V Rządowym Gimnazjum Filologicznym w Warszawie. Jako uczeń niespełna czternastoletni założył nielegalne stowarzyszenie oświatowo-niepodległościowe o nazwie Towarzystwo Abecedlarzy. Jako uczeń dziewiętnastoletni został aresztowany i osadzony w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej. Za przynależność do II Proletariatu skazano go na ośmiomiesięczne więzienie oraz dwuletni zakaz osiedlenia się w Królestwie Polskim.
Od 1892 roku mieszkał w Berlinie, a następnie – po niby-eksmisji z II Rzeszy – rozpoczął studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Federalnej w Zurychu. Prowadząc działalność stricte polityczną i przemierzając Europę wszerz i wzdłuż, studiował także filozofię na Uniwersytecie Zuryskim. W 1897 roku otrzymał dyplom inżyniera chemii oraz doktora filozofii, nieco później ukończył również Wyższy Instytut Handlowy w Antwerpii. Po kilku latach uzyskał ponadto doktorat z chemii, publikował także prace z zakresu ekonomii, np. analizę „Przemysł Królestwa Polskiego” wydaną we lwowskim „Czasopiśmie Technicznym” w 1900 roku.
W 1901 roku został przez władze carskie skazany na zesłanie do guberni wołogodzkiej. Z kilkuletniego pobytu na sczerniałych i zszarzałych obszarach, po części zamieszkanych przez nie-Rosjan, powrócił do Warszawy w 1905 roku i podjął nie najlepiej płatną pracę w redakcji „Chemika Polskiego”, a następnie wykłady z chemii nieorganicznej oraz stanowisko dyrektora Wyższych Kursów Handlowych, w 1916 roku przekształconych w Wyższą Szkołę Handlową. Po odzyskaniu niepodległości wielokrotnie, np. w referacie „Studium ekonomiczne w Polsce”, pisał, że „wrogowie robili wszystko, aby zohydzić Polaków w innych krajach” i że znajomość ekonomii oraz silna gospodarka są kluczową sprawą dla rozwoju odrodzonego państwa. Wymaga to zwłaszcza szkolnictwa ekonomicznego, ponieważ tylko 10 procent profesorów reprezentuje nauki prawno-ekonomiczne i w efekcie na jednego przypada 781 studentów, co sprawia, że arcytrudne jest osiągnięcie choćby niewielkich efektów dydaktycznych.
W 1924 roku Bolesław Miklaszewski, kierując Ministerstwem Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, doprowadził do uchwalenia ustawy nadającej WSH pełnię praw akademickich i 2 kwietnia 1925 roku objął stanowisko jej pierwszego rektora. Na swe barki wziął budowę gmachów uczelni, z których pierwszy był gotowy już w 1927 roku. Nowo powstały budynek dzięki jego osobistemu, sprawowanemu na co dzień, supernadzorowi należał do najoryginalniejszych, a przy tym na pewno do najtaniej wybudowanych w Polsce.
Rektor Miklaszewski niejeden raz reagował z pobłażaniem na ekstrawaganckie zachowania nie jednego, lecz wielu studentów, pod warunkiem że nie przekraczały one „przykazań ogólnohumanitarnych”, niemniej przeciwstawiał się pseudopolitycznej lub – nie mniej groźnej jego zdaniem – quasi-religijnej działalności na terenie uczelni i w 1933 roku po fali zamieszek antysemickich inspirowanych przez siły narodowo-radykalne na pewien czas zamknął Szkołę Główną Handlową, a w 1937 roku zrezygnował z bycia rektorem, po ponaddziesięcioletnim okresie sprawowania tej funkcji.
W 1939 roku, w czasie obrony stolicy, wszedł w skład siedemnastoosobowego Komitetu Obywatelskiego, a w czasie okupacji był pośrednikiem między rządem londyńskim a warszawskim środowiskiem naukowym. Zmarł na tyfus 1 września 1941 roku i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim.
Bolesław Miklaszewski jako uczony, pół ekonomista, a pół chemik, opublikował ponad 200 prac z obu dziedzin, jako rektor uważał, że Szkoła Główna Handlowa powinna być przede wszystkim „szkołą charakterów”, jako obywatel, że Polacy powinni być zorganizowani i wykształceni, gdyż w przeciwnym razie „pracować będą dla obcych, choć na własnej ziemi i we własnym państwie”.
Autorem tekstu jest prof. Radosław Pawelec z Wydziału Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii UW.
Nasi goście
Profesor Radosław Pawelec
The referenced media source is missing and needs to be re-embedded.Autorem dyktanda był profesor Radosław Pawelec, kierownik Katedry Języka Mediów na Uniwersytecie Warszawskim, autor m.in. Dyktanda Urzędowego i ubiegłorocznego Dyktanda SGH, organizator akcji „Prawniczy mistrz ortografii”.
Profesor Andrzej Markowski
Obraz
Wykład pt. „Grzeczność językowa na uczelni i nie tylko” wygłosił profesor Andrzej Markowski, wieloletni przewodniczący Rady Języka Polskiego przy Prezydium PAN, autor kilkudziesięciu publikacji na temat kultury współczesnego języka polskiego, m.in. redaktor Wielkiego słownika poprawnej polszczyzny, autor Wielkiego słownika ortograficznego i Wielkiego słownika wyrazów obcych.
Doktor Magdalena Wanot-Miśtura
Obraz
Dr Magdalena Wanot-Miśtura, prezes Fundacji Języka Polskiego, jest absolwentką Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie i Uniwersytetu Warszawskiego, pracuje w Instytucie Języka Polskiego UW. Jest autorką prac z zakresu słowotwórstwa i poprawnej polszczyzny. Pomysłodawczyni i współorganizator Dyktanda SGH.
Roch Siemianowski
Obraz
Dyktando przeczytał Roch Siemianowski, lektor, aktor filmowy, serialowy, teatralny i dubbingowy, prezenter telewizyjny. Ten głos rozpozna każdy.
Wyniki konkursu
I miejsce – Szymon Osuch
II miejsce – Aleksander Krupa
III miejsce – Nina Ziółkowska
Miejsca w kategoriach
Studenci – Szymon Osuch
Doktoranci – Marcin Kawko
Pracownicy naukowi – Nina Ziółkowska
Pracownicy administracyjni – Grzegorz Augustyniak
Absolwenci – Katarzyna Tarasiuk
Uczestnictwo
W konkursie mogli wziąć udział członkowie społeczności naszej uczelni: studenci, pracownicy, absolwenci, słuchacze Uniwersytetu Trzeciego Wieku SGH oraz partnerzy SGH. Warunkiem uczestnictwa było wypełnienie formularza rejestracyjnego w terminie od 8 do 29 kwietnia 2019 r. Organizatorzy gwarantowali udział w konkursie 120 osobom, które jako pierwsze wypełniły formularz rejestracyjny.
Do konkursu nie mogli przystąpić studenci oraz absolwenci filologii polskiej z tytułem magistra bądź licencjata ani pracownicy naukowi z tego zakresu. W konkursie nie mogli uczestniczyć zwycięzcy (trzech pierwszych miejsc) którejkolwiek edycji Ogólnopolskiego Konkursu Ortograficznego „Dyktando SGH” oraz zwycięzcy (zdobywcy trzech pierwszych miejsc) ubiegłorocznego konkursu ortograficznego „Dyktando SGH 2018”.
Jury
Nad przebiegiem konkursu czuwało jury pod przewodnictwem dr Magdaleny Wanot-Miśtury, prezes zarządu Fundacji Języka Polskiego.
Nagrody
Dla uczestników konkursu przewidziano liczne nagrody, m.in. czytnik e-book, książki oraz nagrody specjalne.
Program wydarzenia
9.30–10.45 – rejestracja (hol główny I piętro, przed wejściem do auli A
11.00–12.00 – dyktando
12.00–12.50 – wykład profesora Andrzeja Markowskiego pt. „Grzeczność językowa na uczelni i nie tylko”
12.50–13.20 – przerwa na kawę
13.20–14.00 – ogłoszenie wyników i wręczenie nagród
Upominek dla każdego uczestnika.
„Szczęśliwy numer” – pod koniec wydarzenia nasz gość, profesor Andrzej Markowski wylosował „szczęśliwy numer” jednej z osób, uczestniczącej w dyktandzie, która otrzymała nagrodę specjalną.
- Dyktando SGH 2018
-
Gospodarka i biznes w coraz większym stopniu opierają się współcześnie na komunikacji. Kluczowe znaczenie w niemal wszystkich dziedzinach życia mają informacja i jej przekaz. Tempo życia i rozwoju sprawia jednak, że w dążeniu do skutecznego – a więc szybkiego – przekazywania informacji przestajemy zwracać uwagę na jakość komunikacji. Widać to zwłaszcza w tekstach pisanych i korespondencji służbowej, których strona językowa pozostawia nieraz wiele do życzenia. Tymczasem staranność języka i stylu jest również w biznesie swoistą wizytówką – wyrazem szacunku wobec kontrahentów i rzetelności, a także ważnym narzędziem marketingowym. Ważne jest zatem, aby zwrócić uwagę środowiska ekonomistów na kwestie językowe.
Dlatego też 28 maja 2018 r. odbył się pierwszy w SGH konkurs ortograficzny dla ekonomistów Dyktando 2018, zorganizowany przez Szkołę Główną Handlową w Warszawie, Fundację Języka Polskiego oraz Stowarzyszenie Akademickie „MagPress”.
Patronat honorowy nad konkursem objęli JM Rektor Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie profesor Marek Rocki oraz Rada Języka Polskiego. Partnerem konkursu było Wydawnictwo Naukowe PWN
Tekst Dyktanda przeczytał redaktor Kamil Nosel, prowadzący w radiu ZET audycję „Nosel kręci”.Na najlepszych czekały atrakcyjne nagrody, m.in. czytnik e-booków Kindle, mp3, a także książki ufundowane przez Wydawnictwo Naukowe PWN, Oficynę Wydawniczą SGH, Egmont oraz Książkowe Klimaty.
W konkursie uczestniczyli członkowie społeczności akademickiej SGH reprezentujący grupy: studenci, doktoranci, pracownicy naukowi i dydaktyczni, pracownicy administracyjni oraz absolwenci.
Tekst dyktanda uwzględniający warianty pisowni
Architekt, który uzdajał gmachy Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie
W 1918 roku [r.] Bolesław Miklaszewski, rektor ponaddwuletniej wówczas Wyższej Szkoły Handlowej w Warszawie, złożył Janowi Witkiewiczowi, o pseudonimie Koszczyc [„Koszczyc”], propozycję opracowania idei gmachu uczelni. W roku 1925, po siedmioletnim [7-letnim] okresie prac projektowych, superprojekt Witkiewicza zwyciężył w zamkniętym konkursie i sam architekt przeniósł się do Warszawy, by rzetelnie, a nie na łapu-capu, realizować prace związane z budową kampusu na Mokotowie. Przynajmniej w części miał on powstać na terenie, na którym może niegdyś rosły chabry i hiacynty, a przez rzadką rzeżuchę prześwitywały gałązki szałwii i aronii, wszakże przede wszystkim był przykryty sczerniałym i zszarzałym pyłem pozostałym po letnim obozie wojsk rosyjskich.
W okresie międzywojennym powstały: Pawilon Zakładów Doświadczalnych, obecnie budynek A [„A”], budynek biblioteki oraz budynek mieszkalny dla pracowników. W latach 50. XX wieku [proszę zapisać cyframi] wybudowano Gmach Główny, na podstawie oryginalnego projektu Witkiewicza, nieco zmodyfikowanego przez Stefana Putowskiego. Projekt ów, wskutek zakrętów dziejowych pół przedwojenny, a pół powojenny, zgodny był z arcyciekawą ideą „architektury światła” [architektury światła]. W piśmie „Stolica”, w quasi-recenzji dotyczącej nowo wybudowanego gmachu przy alei Niepodległości oceniono, że „w swej nieciężkiej, choć potężnej bryle jest niewzruszony”. Trzeba by doprawdy być pseudo-Polakiem lub pseudowarszawiakiem, by nie wiedzieć, że wraz z przedwojennymi budynkami jest on uznawany za jeden z najwartościowszych zabytków województwa mazowieckiego.
Na co dzień Jan Witkiewicz był też niby-lingwistą, naprawdę lubiącym wymyślanie przeróżnych słów. Do nowo utworzonych przezeń wyrazów na pewno należy wyraz „uzdajał” znaczący „zaprojektował”, którym podpisywał swe prace i który widnieje także w jednym z esgiehowskich [SGH-owskich] budynków. Niemniej w pierwszej kolejności był architektem, więc wszerz i wzdłuż naszego kraju znajdziemy nie mniej niż kilkadziesiąt budynków powstałych według Witkiewiczowskich projektów, takich jak willa „Witkiewiczówka” [Witkiewiczówka] w Zakopanem, położona nieopodal skrzyżowania ulicy Władysława Broniewskiego i Drogi na Antałówkę, oraz Dom [dom] Kifnerów i Dom [dom] Potworowskich w Kazimierzu Dolnym.
W swych pracach Jan Witkiewicz czerpał natchnienie z idei architektury organicznej i ekologicznej Amerykanina Franka Lloyda Wrighta. Zawierają też one elementy modernistyczne i są związane ze stylem art déco. Były wielokrotnie nagradzane prestiżowymi nagrodami, w tym Nagrodą Państwową I [pierwszego] stopnia w 1951 roku [r.]. Za swe zasługi Witkiewicz został odznaczony m.in. [proszę zapisać skrótem] dwukrotnie Złotym Krzyżem Zasługi, a także Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Spotkanie z profesorami
Po dyktandzie odbyło się spotkanie z profesorami Jerzym Bralczykiem oraz Radosławem Pawelcem. Panowie w trakcie rozmowy wyjaśnili niektóre zawiłości języka polskiego, a także odpowiedzieli na pytania uczestników spotkania.
Prof. Jerzy Bralczyk, językoznawca, specjalista w zakresie języka mediów, polityki i reklamy. Pracownik naukowy Wydziału Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii oraz SWPS Uniwersytetu Humanistycznospołecznego. Wiceprzewodniczący Rady Języka Polskiego. Autor wielu słowników i publikacji z zakresu wiedzy o języku, m.in.: „Przestrogi i porady językowe dla dziennikarzy”, „Język na sprzedaż”, „Mówi się. Porady językowe profesora Bralczyka”, „Leksykon zdań polskich”, „Mój język prywatny”, „444 zdania polskie”.
Prof. Radosław Pawelec, językoznawca, ekspert z dziedziny kultury języka polskiego, poprawności języka prawnego i prawniczego, polszczyzny urzędowej, kultury wypowiedzi. Kierownik Katedry Języka Mediów na Wydziale Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii Uniwersytetu Warszawskiego. Autor poradników: „Jak pisać?” (2003), „Jak pisać i jak mówić” (2004), „Jaki pisać, wzory pism w języku polskim i angielskim” (2005) oraz licznych publikacji poświęconych poprawnemu formułowaniu tekstów. Redaktor publikacji „Miniprzewodnik. Polszczyzna urzędowa: poprawność, komunikatywność, kultura wypowiedzi” oraz (wspólnie z E. Czerwińską) książki „Polski z urzędu. O poprawności języka urzędowego” (2013). Współorganizator kampanii społecznej „Język urzędowy przyjazny obywatelom”. Uczestnik i referent na I Kongresie Języka Urzędowego w Warszawie. Opiekun Międzywydziałowego Koła Naukowego Kultury Języka Prawnego i Prawniczego Uniwersytetu Warszawskiego „Lingua Iuris”. Stały współpracownik Polskiego Radia.
Wyniki konkursu
I miejsce – Krzysztof Mirowski (student)
II miejsce – Martyna Fira (studentka)
III miejsce – Grażyna Aniszewska-Banaś (pracownik-naukowy)
Miejsca w grupach
Studenci
- Krzysztof Mirowski
- Martyna Fira
- Aleksander Krupa
Doktoranci
- Magdalena Kołton
- Jan Maksymilian Janiszewski
- Pavel Zhebrovski
Pracownicy naukowi
- Grażyna Aniszewska-Banaś
- Bartosz Witkowski
- Nina Ziółkowska
Pracownicy administracyjni
- Monika Głąb
- Marek Pilch
- Antonina Geras-Starecka
Absolwenci
- Iga Denkiewicz
- Joanna Leszczyńska
- Emilia Borko
Zespół konkursu ortograficznego – Dyktando SGH
e-mail: dyktando@sgh.waw.pl